Heeft filosofie nut?
Heeft het zin om te filosoferen? heeft de filosofie iets bereikt na 3000 jaar of draaien we nog steeds om de hete brij heen. Is er een “hete brij”?
Dit forum hoopt mensen enthousiast te maken voor filosofie door het te doen. Wat is filosofie? Het woordenboek verteld het volgende: ‘wijsbegeerte’ punt, dat is niet veel maar zegt genoeg, er zijn boeken vol geschreven met definities maar uiteindelijk filosofeer je om wijzer te worden. Een wijs iemand stopt niet met zoeken zodra hij antwoorden gevonden heeft, hij wil wijzer worden; filosoferen is dus een zoektocht zonder einde, zonder standpunt maar wel met in-zichten en ver-gezichten, die veranderen zodra je verder gaat op je tocht, als je dit snapt heb je, je eerste schreden al gezet op een mooi pad door een uitdagend landschap en nodig ik je uit om mee te doen.
...................................................................................................
.................................................................................................
..................................................................................................
.....................................................................................................
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
dfggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggg
gggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggg
gggggggggggggggggggggggggggggggggg
8 opmerkingen:
Als eerste, als basis van je stelling, zou je moeten vertellen of het leven wel of geen zin heeft, anders heeft filosoferen geen zin. Als je dit niet doet en je komt bv met argumenten waarom filosofie zin heeft en je verteld waarom en waartoe dit lijd dan ga je er vanuit dat het leven een doel heeft, dat doel moet dan wel duidelijk zijn.
Hoewel het voor mij nog al duidelijk is dat het leven geen doel op zich heeft, kijk naar bepaalde vliegen, die leggen een eitje en gaan dood, dat larfje komt naar een aantal dagen uit, het vliegje gaat eten en legt een eitje… en gaat dood en dan komt naar een aantal dagen het nieuwe eitje uit enz. Wij zijn natuurlijk geen vliegen maar werkelijk, houd ons leven meer in dan dat van het vliegje. Wat brengen wij uiteindelijk voort, is er iets dat blijft dat er toe doet, moeten wij ook niet voornamelijk voor ons nageslacht zorgen voor dat we dood gaan, eten, slapen, werken, voortplanten. Zoals Arthur Schopenhauer 200 jaar geleden al zei ’de wereld is een rotblok in de ruimte met een schimmellaag er op’. Nu stond hij bekent als een pessimist die sterk beïnvloed is door het Boeddhisme, dat het leven ook maar een tranendal vindt maar ik denk niet dat er een reden is om door deze gedachte in mineur te raken. Je kunt jezelf een geloof aanmeten en misschien geloof je het na een tijdje wel, als je geluk hebt ben je opgevoed met een bepaald geloof en heb je nooit sterke neigingen gevonden om daar vragen bij te stellen. Je kunt ook je kop in het zant steken en hard gaan werken, eten, slapen enz of je probeert, zo als de oosterling doet, het nirvana te bereiken, of verlicht te worden of hoe je het ook noemt. Wat er volgens mij mankeert aan al deze dingen is dat er vanuit wordt gegaan dat het iets slechts is dat de wereld geen zin heeft en voornamelijk, onplezierig is; waarom wil je anders naar de hemel, als beter plek of wil je verlicht raken, ook weer een beter plek. Ik denk dat de slechte en de goede dingen onderdeel zijn van het leven die allebei net zo belangrijk zijn, ik ga er dan wel vanuit dat het goede en het slechte emoties bij je oproepen die je voort drijven en emoties zijn niet te negeren, daarvan weten we zeker dat we ze hebben en ze zijn heel vruchtbaar op vele manieren, niet alleen voor de voortplanting maar ook in de kunst of vriendschap in muziek, noem maar op. Het is aan jou om te aan deze twee een waardeoordeel te geven, wat slecht en goed is maar uiteindelijk zijn ze allebei net zo vruchtbaar en is het de meest pure vorm om iets van een “natuurkracht”te voelen die ons en de vlieg voortdrijft.
Om terug te komen op de vraag of filosofie zin heeft… Ja natuurlijk, dit idee, onze meningen, die komen niet zomaar aanwaaien, die hebben hun eigen “leven”, je vindt hun oorsprong al bij de oude Grieken en nog eerder zelfs. Mensen hebben die idee altijd gekoesterd of veracht maar er is altijd iets aan toe gevoegd en ze zijn door gegeven en aangevuld en… er is over gefilosofeerd. De manier waarop wij nu alleen al in staat zijn om voor onze ideeën uit te komen zonder op de brandstapel te belanden is al een bewijs genoeg voor de importantie van filosofie. En wat die “hete brij” (de waarheid) betreft, ja, daar draaien we, wij natuurlijk niet, nee die anderen, nog altijd omheen. De meeste denken nog steeds dat er een hete brij is, dat de waarheid iets is dat je kunt zoeken en oppakken, het is gewoon overal om ons heen. Chris
He meneer,
Het doel van het Nirwana bereiken is niet het Nirwana op zich, Nirwana is geen hemel of iets in die trand, waar je op een wolk lekker op je lauweren kunt rusten, het is ook geen plek. Het is een geestes toestand die je kunt bereiken, het is ook niet zo dat boeddhisten denken in begrippen van slecht en of goed. Je hebt niet voor niets yin en jang en beiden moedigen ze aan. geen yin zonder jang etc. De "verlichte"toestand kan je nl overal hebben ook hier op aarde.
He anonymous,
Wat is er mis met deze wereld? Waarom moet je het Nirwana bereiken? Waarom moet je die geestes toestand bereiken. En wat ik mede bedoel met de negativiteit van het Boeddhisme is dat ze een ziel veronderstellen, naar mijn idee is dat alleen maar uitgevonden met de hoop op een beter leven ooit dan hier op aarde nu, ik noem dat negatief, kijk is goed rond, het is hier hartstikke mooi. Het Boeddhisme, of beter gezegd, de gene die menen het Boeddhisme aan te hangen hebben allerlei aannames die niet algemeen erkend zijn, ze zijn ooit verzonnen. Dat de zon opkomt in het westen hebben we ook aangenomen, verzonnen maar daar zijn we het allemaal over eens, dat laat de aarde ons zien. Dat we een ziel hebben kunnen we alleen maar aannemen, geloven, dat noem ik ook negatief omdat ik liever trouw blijf aan de aarde en niet in een sprookjes wereld hoef te leven om het leven hier dragelijk te maken. Jing en Jang is inderdaad een heel mooi teken en ik denk ook niet in goed in kwaad (Hoewel de opdeling in jing en jang natuurlijk uit de gedachte van een tegenstelling is ontstaan, een negatieve gedachte)en als u dat ook niet doet als Boeddhist (aanhanger) dan kunt u vandaag nog stoppen daarmee, het kan namelijk geen kwaad het zal eerder goed zijn. Nu is het Boeddhisme natuurlijk een redelijk onschuldig geloof maar het geloven op zich kan zeer veel schade veroorzaken, denk alleen maar is aan het communistische geloof of hedendaagser, het geloven in massa vernietigingswapens in Irak. Nu is dit natuurlijk ook een verdeling in goed en kwaad maar ik heb nog nooit gehoord van groepen mensen die elkaar met rust laten een oorlog beginnen Dit is een kwaad dat niet nodig is, het is een mening opleggen aan anderen. En nogmaals, het Boeddhisme is natuurlijk vredelievend maar om eerlijk te zijn zou ik liever hebben dat ze het voor zich hielden en geen zieltjes proberen te winnen, je ontneemt de mens zo een eerlijke speurtocht en het speuren is toch het mooiste wat er is, we moeten weer kinderen worden en als kind deed je niks liever dan speuren maar, herinner het maar is goed, zonder doel. Als u echter doorgaat met de speurtocht naar verlichting dan zou ik wel is willen weten waarom u dat doet, waarom u denkt dat er iets is.
Hallo, daar ben ik weer... U heeft het over de tegenstelling van yin en jang en daarom negatief, eerst wil ik u zeggen dat de mens het begrip heeft gemaakt dat een tegenstelling negatief zou zijn, een tegenstelling hoeft nl helemaal niet negatief te zijn. Maar is juist mooi om de beide kanten van iets te kunnen belichten. Verder zegt u dat ze geloven in zielen, ik geloof zelf inderdaad in de ziel maar dat bedoelde ik niet met de verlichte toestand, Ik weet niet of u bekend bent met het zen boeddhisme maar deze stroming "gelooft"juist in het niets. Hetgene waar ik dan ook van overtuigd ben is dat je een stadium kunt bereiken waar je een overzicht hebt op het leven, het niets of noem maar op, dat is in mijn ogen de verlichting. Een onbevooroordeelde blik op het alles/niets. Het lijkt mij een goed streven en zeker niet een geloof waarvan je andere moet overtuigen of iets in die richting, het is een levenswijze niet een geloof. heeft u ooit een boeddhist met zijn voet tussen de deur andere mensen zien overtuigen???
Beste anonymus,
Ik vind het jing en jang teken ook een mooi teken, om die zelfde reden. Mijn probleem met het oosterse “geloof” heeft ook niet zozeer betrekking op de inhoud of betekenis van het geloof maar meer wat er mee gedaan wordt. Je kunt het geloof ook misbruiken of gebruiken met allerlei verwachtingen waarna ook nog is gehoopt wordt dat het zo snel mogelijk resultaat oplevert, Uit persoonlijk ervaring weet ik dat je veel geduld en doorzettings vermogen nodig hebt om “verlichting”te verkrijgen. Ik doe zelf aan Kendo dus ik weet het een en het ander van zen en ik denk dat een zen meester nooit het woord verlichting in de mond zal nemen. Wat u onder verlicht verstaat of overzicht op het leven, klink inderdaad beter, daar van zult u moeten toegeven dat, dat niks met oosterse wijsheid in het bijzonder heeft te maken. Er zijn vele wegen die daar naar toe lijden en ik persoonlijk ben van mening dat de westerse mens beter in “harmonie”is met westerse wijsheid, je bent tenslotte vanaf je geboorte onder gedompeld in de wereld waarin je bent geworpen. Uiteindelijk kun je volgens mij het zelfde doel bereiken en dat is natuurlijk inzien dat er geen doel is.
Maar even wat anders, vindt u dat filosofie zin heeft. Om even aan te sluiten bij het stukje van hier boven, voor mij is filosoferen het doelloos vragen stellen omdat wij dat kunnen als mens zijnde.
zolang het doelloos vragen stellen is denk ik dat filosofie daadwerkelijk wel zin heeft. Als het filosoferen gaat om het antwoorden krijgen denk ik dat het geen zin heeft, volgens mij(en of dit nu westers of oosters is, waar ik met u de mening deel dat het niet uitmaakt hoe je er komt) krijg je alleen antwoorden door stil te worden. Ik ben er van overtuigd dat alle antwoorden al in jezelf zitten, het is alleen de vraag of je er mee in contact kunt komen of niet. Ik ben er een groot voorstander van dat mensen daarnaar op zoek gaan maar helaas geeft de zoektocht opzich vaak niet de antwoorden, zoals ik dan weer uit eigen ervaring weet. Dit neemt echter niet weg dat vragen stellen een van de voornaamste dingen is die wij als mensen bezitten, door te vragen kom je tot diepere inzichten en dat heeft veel weg van wat u doelloos noemt. Mijn inzicht wat ik tot nu toe heb gekregen is dat alles feilloos in elkaar overgaat en dat de verschillen die we zien er eigenlijk helemaal niet zijn,Zelf zou ik het leven niet doelloos willen noemen want wat is doelloos nu eigenlijk?? Ik ben erg benieuwd wat u onder het begrip doelloos verstaat
Doelloos neem ik letterlijk, geen doel hebben of zonder doel, zoals het in mijn woordenboek staat. Nu denk ik wel dat wij het enige dier zijn dat zich een doel kaan voorstellen, wij kunnen denken en het leven is waarschijnlijk moeilijker te dragen zonder de illusie van een doel. Dus als mens ken je wel denken dat je een doel hebt en het voelt waarschijnlijk ook zo aan, het voelt aan als een werkelijkheid maar iedereen die ooit verliefd is geweest weet hoe bedrieglijk, of misschien beter gezegd, hoe kort die waarheid kan duren en soms kan overgaan in het tegendeel dat vervolgens weer als waar word aan genomen. Ik denk zelf dat het geloven van een doel in het leven een soort van verliefdheid is dat de meeste mensen hun hele leven behouden. Het voelt goed, je weet wat je hebt en niemand kan je op andere gedachtes brengen. Vervolgens kun je, je ook afragen waarom er zo veel verschillende ideeën zijn over wat de doelstelling is van ons mensen, al die honderden geloven hebben daar een andere mening over. Voor mij zegt dat al genoeg, wij (als stichters van geloven) creëren zelf die doelstellingen en eigenlijk doen we dat nog niet eens zelf, het maakt nog al een verschil of je in een rijtjeshuis in Nederland bent geboren of in een plaggenhut in een oorlogsgebied in Afrika. De omstandigheden, waar je letterlijk in geworpen bent, bepalen mede jou kijk op de wereld en jou idee over het doel van dit leven. Dit laatste argument gebruik ik ook, tot bepaalde hoogte, tegen het idee dat ’alle antwoorden al in je zelf zitten’. Leuke antwoorden als je ouders Nazi’s zijn. Ik denk dat het heel moeilijk is om zo diep te graven in je “ziel” tot je op iets puurs stuit dat, dat voor de normale sterveling niet weg gelegd is. De normale sterveling zal hoogstens op een laag vooroordelen stuiten en die delven met het idee dat hij goud heeft gevonden. Als de waarheid makkelijk te vinden was dan hadden we het allang allemaal in ons bezit. Maar het zijn grote woorden van u dat u er van overtuigd bent… lijkt mij weinig zen en eerlijk gezegd nogal voorbarig, je kunt er (misschien)van overtuigd zijn dat het regent maar om overtuigd te zijn van iets wat zich in je hoofd afspeelt dat moet toch worden onderbouwd met argumenten lijkt mij of in ieder geval met een beschrijving van het pad dat gevolgd is naar die conclusie zodat ik daar ook is een kijkje kan nemen of een lichtje kan laten schijnen als het mij iets te duister is.
Een reactie posten